Wir verwenden Cookies um unsere Webseite für Sie möglichst benutzerfreundlich zu gestalten. Wenn Sie fortfahren, nehmen wir an, dass Sie damit einverstanden sind.
Weitere Information finden Sie in der Datenschutzerklärung.
Polskiej fundacii „Pogranicze“ z Sein – Miedzynarodowej Nagrody Alexandra Langera 2004
4.7.2004, Fundacja Langer
Komitet Naukowy i Gwarancyjny Fundacji im Alexandra Langera zadecycydowal przyznanie Miedzynarodowej Nagrody, w wysokosci 10 000 euro, polskiej fundacji "Pogranicze" z Sejn."Pogranicze" jest chyba nie tylko przykladem inicjatywy majacej na celu wspieranie wspolistnienia
na szerokich przestrzeniach Europy Wschodniej, ktora wkracza wlasnie do Wspolnoty Europejskiej i ktora jeszce nie bardzo dobrze znamy. Fundacja ta bowiem moze byc widziana jako wazne swiadectwo obecnosci propozycji i aspiracji na obszarach przez dziesiatki lat zamrozonych i odizolowanych przez istniejace tam rezimy totalitarne, zaliczanych do "innej Europy", w ktorej postawy, reguly gry czy punkty odniesienia kulturalne mialy charakter specyficzny. Ale ta inna Europa w koncu nie byla az tak bardzo odmienna od naszej.
Nazwa "Pogranicze", ktora w innych jezykach brzmi: terra di confine, Grenzland, czy border-land, zwiazana jest ze szczegolnym znaczeniem jakiego nabraly granice w Polsce, kraju w ktorym byly one zawsze ruchome i niepewne, ktory wielokrotnie znosil inwazje i rozbiory w trakcie calej swej historii, az do polowy XX wieku. Po drugiej wojnie swiatowej granice Polski zostaly przesuniete o setki kilometrow na Zachod, kosztem traumy masowych migracji i przemieszczen ludnosci. Wiekszosc ludnosci niemieckiej wyjechala na zachod, zas Bialorusini i Ukraincy na Wschod, Polacy zostali przeniesieni z kresow wschodnich, przekazanych Zwiazkowi Radzieckiemu, na ziemie zachodnie "odzyskane" od Niemiec, a niemalze cala ludnosc zydowska zostala wymordowana lub rozproszona. W rezultacie Polska stala sie krajem jednolitym etnicznie, co uznawane jest na ogol przez miedzynarodowe kancelarie za czynnik niosacy za soba pokoj i stabilnosc. Tymczasem "Pogranicze" dokonalo drogi w druga strone. Osiedlilo sie wlasnie na terytorium pogranicznym w mysl zasady,
wedlug ktorej wpolzycie roznych narodow, tradycji i wyznan nie stanowi ani problemu, ani trudnosci, lecz wzbogaca.
Fundacja "Pogranicze" powstala w 1990 roku, w Sejnach - malym miasteczku liczacym szesc tysiecy mieszkancòw na polnocnym wschodzie Polski, przy granicy z Litwa - z inicjatywy grupy ochotnikow, ktorzy w latach osiemdziesiatych brali udzial w ruchu opozycji demokratycznej i samoorganizujacego sie spoleczenstwa.Tam sprobowali odnowic nie zawsze latwe siasiedztwo z Litwinami, przywolac znow do zycia opuszczona stara synagoge i zydowska szkole, udzielic miejsca tradycjom cyganskim, ozywic slady mniejszosci, ktore siegaja az po Bialorus i Ukraine, dialogowac z praktykowanymi tam religiami: katolicka, protestancka, ortodoksyjna grecka i rosyjska oraz z religia starowierow. Fundacja stala sie miejscem spotkan i miedzynarodowym laboratorium poprzez swoja roznorodna dzialalnosc badawcza, dokumentacje, nauczanie, dzialalnosc artystyczna, muzyczna, teatralna, archeologicznie drazac w przeszlosci ale i odwolujac sie do rzeczywistosci wspolczesnej, nie zawsze odpornej na pokusy nacjonalistyczne, rasistowskie, antysemickie. Wystarczy tu wymienic jako przyklad wydanie w 2001 roku ksiazki Jana Grossa "Sasiedzi", przetlumaczonej nastepnie na kilka jezykow, ktora dala poczatek najbardziej dramatycznej i znaczacej dyskusji historycznej w powojennej Polsce na temat zlozonych i dramatycznych stosunkow polsko-zydowskich.
"Pogranicze" dziala nie tylko na waskiej przestrzeni Sejn i otaczajacej je okolicy, lecz chce byc otwarte i obecne w newralgicznych punktach wspolczesnego swiata, takich jak Bosnia i terytorium bylej Jugoslawii czy tez innych krajow Europy Wschodniej, ktore dzis rowniez sie otwieraja na Wspolnote Europejska i w ktorych wspolzycie nie zawsze uklada sie latwo i bez
niespodzianek. Pismo "Krasnogruda", publikowane ksiazki, kontakty i podroze czlonkow fundacji charakteryzuje poszukiwanie kontaktow z innymi "pograniczami" geograficznymi lub duchowymi, jakimi sa regiony (Bosnia, Kosowo, Macedonia, Albania, Siedmiogrod, Bukowina) i wielokulturowe miasta Europy Wschodniej (Praga, Czerniowce, Wilno, Kijow). Waznym punktem odniesienia jest wirtualna wedrowna kawiarnia "Café Europa", w ktorej spotykaja sie, by swobodnie podyskutowac, pisarze i intelektualisci nie tylko z Europy Wschodniej, nalezacy do pokolenia, dla ktorego - jak sami deklaruja - podstawowym doswiadczeniem byla wojna w Bosni a nie obalenie muru berlinskiego.
Z Polski, ktora zawsze znajdowala sie na rozdrozach wielkich wydarzen i starc europejskiej historii mozemy przejac wrazliwosc i zdolnosc pojmowania zmagan i problemow terazniejszosci, przewyzszajace nas z "Zachodu", ktorzy w ciagu ostatnich dziesiecioleci zylismy w stosunkowo bezpiecznych i uprzywilejowanych warunkach. "Pogranicze" jest godna zaslugi inicjatywa osob niezaleznych i bezinteresownych, dzialajacych poza wielka polityka i instytucjami. Stanowi ono wazny punkt odniesienia i orientacji na terytorium zmagajacym sie z problemami epoki przejsciowej i odbudowy. Przede wszystkim zas jest oknem otwartym na te czesc naszego kontynentu, ktora , chociaz znajduje sie poza granicami Wspolnoty, pozostaje tym niemniej czescia Europy.
Przewodniczacy Komitetu Naukowego: Renzo Imbeni
Przewodniczacy Fundacji: Helmuth Moroder